Kenya
Kenya
Nairobi / Samburu NR / Mount Kenya / Lake Baringo / Cherangani Hills / Lake Turkana / Lake Nakuru NP / Masai Mara NR / Amboseli NP / trein van Nairobi naar Mombasa / Tiwi Beach
Vanaf het vliegveld is het nog minstens een half uur rijden naar het centrum. Vanaf het dak van het Kenyatta International Conference Centre hadden we een mooi uitzicht over de stad. We zagen bijvoorbeeld het Jomo Kenyatta Mausoleum en The City Hall. We zijn ook nog even langs het standbeeld van Mzee Jomo Kenyatta, de eerste president van het onafhankelijke Kenya geweest. We liepen langs een kerk waaruit gezang klonk. De mensen liepen in en uit en wij gingen een kijkje nemen. Een kerkdienst in Kenya is een vrolijke boel, met veel gezang en gezelligheid.
In een volgepakte lijnbus reden we naar Karen. Er was geen bordje dat de weg wees naar het huis van Karen Blixen van Out of Africa, maar een groepje Kenyanen wees ons de weg. Het was nog best een eindje lopen langs de grote landhuizen van Engelse kolonisten. Gelukkig kregen we al snel een lift.
 |
De tuin rondom het huis van Karen Blixen was erg mooi. In het huis stonden meubels uit de film. De meubels die er oorspronkelijk hadden gestaan waren verkocht. De film is trouwens niet gefilmd in het echte huis, maar in een replica, omdat het echte huis te nauw was voor de camera's en filmapparatuur. |
Op de terugweg naar Karen lukte 't ons weer om een lift te krijgen en vanuit Karen gingen we met een Matatu terug naar Nairobi. Dit zijn bestelwagens waarin men mensen vervoert. De chauffeur pikt onderweg zoveel mogelijk mensen op en brengt ze tegen een kleine vergoeding naar de plek waar ze moeten zijn. De chauffeur reed erg roekeloos en later bleek dat o.a. door de Matatu's het aantal verkeersdoden in Kenya zeer groot is. Wij haalden de stad levend en wel, ondanks een paar gevaarlijke inhaalmanoeuvres van de chauffeur. Dit was ons eerste Kenyaanse avontuur.
In The Carnivore hebben we gegeten. In dit restaurant kun je verschillende soorten vlees eten. Kip, struisvogel, zebra, gnoe, krokodil etc. Ik heb alles geproefd, maar het is toch een vreemd idee, om die dieren op te eten waarvoor je helemaal naar Kenya bent gekomen om ze in de natuur te zien.
 |
|
|
 |
| Op weg naar Samburu passeerden we in noordelijke richting de evenaar. We kwamen tijdens het vallen van de avond in Samburu National Reserve aan en dat is zo'n beetje de beste tijd om wild te zien. Op deze eerste rit zagen we al een netgiraffe, de zeldzame Grevy-zebra's (komt alleen voor in Samburu), olifanten, leeuwen, impala's, spiesbokken, een krokodil en de zeer zeldzame gerenoek. |  |
We kampeerden in het park waar we net leeuwen hadden gezien, maar er werd ons verteld dat het veilig was. Bewakers zouden ons bewaken en er kwamen zelden gevaarlijke dieren op de campsite, want die bleven liever uit de buurt van mensen. Wel liepen er leguanen, bavianen en andere apen tussen de tenten door. Een douche was hier niet, wel een latrine.
We gingen op bezoek in een Samburu dorp. Gezinnen wonen er in dichte hutten van takken, maar de krijgers wonen in open hutten, zodat ze de omgeving in de gaten kunnen houden en het dorp kunnen bewaken. Vanaf hun 15 e zijn de mannen krijger. Dit zijn ze zo ongeveer 10 jaar en daarna trouwen ze rond hun 25e met een meisje van ongeveer 15 jaar. Eén man mag meerdere vrouwen huwen. Het dorp is omheind met takken van de acacia, deze hebben scherpe stekels. Het vee is opnieuw omheind met acacia takken. Zo'n veekraal noemt men een boma. Vee is het kostbaarste bezit van alle Afrikaanse stammen.
|
|
We zagen hoe twee mannen met twee takken en wat droog gras een vuurtje maakten en hoe men met een pijl en boog schoot in de halsslagader van een geit, om zo bloed uit de geit te tappen. Het bloed schijnt goed te zijn voor de potentie van de mannen. De geit liep even later alweer vrolijk rond terwijl een jongen van een jaar of 15 de beker met geitenbloed leegdronk. |
Op een andere gamedrive zagen we in dit park nog Grant-gazellen, waterbokken, Burchell-zebra's, een dik een secretarisvogel, een struisvogel, Rothschild-giraffen, Kaapse buffels, een dikdik en wrattenzwijnen. En heel veel dieren die we op onze eerste gamedrive ook al hadden gezien. We namen een duik in Buffalo Springs, een bron midden in het reservaat. Onze chauffeur stond op de uitkijk. Gelukkig kwamen er geen gevaarlijke dieren langs en hadden wij heerlijk de tijd om al het stof van onze lichamen te spoelen.
 |
|
|
 |
Op weg naar Mount Kenya kocht ik bij een souvenirs winkel een schilderijtje gemaakt van bananenschillen. Je moet hier wel afdingen, hoe moeilijk het ook is, het wordt van je verwacht en het helpt inflatie te voorkomen. Ik was er nog niet zo handig en en heb volgens mij veel te veel betaald.
| We kwamen op onze route ook weer over de evenaar, maar nu in zuidelijke richting. Deze keer stopten we en keken we naar een testje. We zagen hoe het water aan de ene kant van de evenaar linksom door een gaatje in een bakje draaide en aan de andere kant van de evenaar rechtsom. Dit heeft te maken met de aantrekkingskracht van de verschillende Polen. Let maar op in de gootsteen, het water draait in Nederland altijd dezelfde kant uit. | 
|
Op Mount Kenya kampeerden we op een echte camping met een toiletgebouw en een douche. In de bomen rond de camping hoorden en zagen we franjeapen, of Colobus Monkeys. Het was er warm, zelfs boven de 2000 m.
 |
We gingen wandelen met een gids. De tocht zou ongeveer 2,5 uur gaan duren, maar het werd een tocht van 5 uren. Kenyanen kunnen moeilijk een inschatting van tijd maken, omdat tijd hun gewoonweg niet interesseert. We liepen naar de Mau Mau Cave, waar de gids vertelde dat het een Heilige vergaderplek was van de Kikuyus en een Kenyaan voor ons aan een liaan naar beneden klom. Er was ook een mooie waterval. Op de terugweg liet de gids ons hennaplanten zien en planten die de Kikuyus gebruikten tegen muggen. |
| Op weg naar lake Baringo kwamen we langs Thompson
Falls, een redelijk grote waterval. In de stad Nakuru deden we onze
inkopen. Vooral veel water, want het was warm en het kraanwater is
absoluut onbetrouwbaar in Kenya. Er was net een demonstratie van leraren
gaande in Nakuru, zij eisten meer salaris, het was er een drukte van
belang.
|
 |
 |
Bij Lake Baringo zetten we onze tenten op op een camping aan het meer. Wel werd ons verteld dat we 's nachts moesten oppassen voor nijlpaarden. Deze komen nl. 's nachts het land op om te grazen en zijn zeer gevaarlijk. Het nijlpaard is het dier dat in Afrika zorgt voor de meeste dodelijke slachtoffers (op de malariamug na natuurlijk). We konden er voor een belachelijk klein bedrag de was laten doen. Er werd betaald per kledingstuk. Alles werd natuurlijk op de hand gewassen. Verder zagen we op de camping nog een hele grote schildpad. |
We maakten met een gids in een klein open bootje een rondvaart over het meer. Van een visser op een houten kanoachtig bootje kregen we een paar vissen, waarmee we de visarend zouden lokken. We zagen vanuit de boot nijlpaarden en een krokodil in het water. Ook zagen we in een bosje een spinnenweb dat net zo groot was als het hele bosje. Hoe groot zouden de spinnen die zo'n web maken dan wel niet zijn? Het was één grijze massa. De gids stopte de dode vissen vol met rietstengels, zodat ze zouden blijven drijven als hij ze in het water gooide. Hij had het duidelijk eerder gedaan. Hij maakte wat lokgeluiden toen hij wist dat er een visarend in de buurt was, gooide een vis in het water en ja hoor even laten viste de visarend de vis er weer uit.
Op weg naar Cherangani Hills kwamen we langs een veld met allemaal kroonkraanvogels. Natuurlijk maakten we er een stop, maar beseften niet dat er aan de andere kant van de weg een basisschool stond. Binnen een paar seconden stroomde de hele school leeg om te kijken wat die toeristen kwamen doen.
| In de Cherangani Hills logeerden we bij een Engelse koloniste, Mama Jane. Zij had een schitterende tuin bij haar huis aangelegd. In deze tuin mochten we onze tenten opzetten en er was ook een toilet/douchegebouwtje. Een koude douche is beter dan geen douche was het motto. |  |
Op de terugweg van Lake Turkana zouden we weer in de Cherangani Hills overnachten, maar dan op een camping. Toen we er waren regende het pijpenstelen. Het scheen dat er vlak daarvoor een offer aan een god was gebracht met het verzoek om regen. Het had dus blijkbaar geholpen.
Lake Turkana ligt in het Noorden van Kenya. In het woestijnachtige gebied. Wij lieten in een kraal aan de oever van het meer onze bagage achter, namen een rugzakje vol spulletjes voor één nacht mee en gingen met de boot op weg naar Central Island, dat midden in Lake Turkana ligt. Hier zetten we alleen onze binnententen op, want het was er warm en waaide soms hard, zodat alleen de binnentent genoeg was en de buitentent niet kapot kon waaien. Vanaf het eiland zagen we een schitterende zonsondergang over het meer en we zaten tot laat in de avond rondom een kampvuur. Midden in de nacht werd ik nog even wakker van wat tumult op het strand. Het waren de schipper en de gids. De volgende ochtend bleek dat de boot 's nachts was afgedreven door de wind en dat de schipper de boot al zwemmend was gaan halen. Dat was dus het tumult geweest.
 |
We gingen de dag erop al heel vroeg een wandeling maken rondom het kratermeer dat op het eiland was, later op de dag zou het te warm worden. Op sommige plekken zagen we nog zwaveldampen uit de grond komen en het lag er bezaaid met lavastenen, gele roze en zwarte. Rondom het meer zaten honderden flamingo's. Toen ze ons hoorden vlogen ze allemaal weg, een prachtig gezicht. |
| Met de boot gingen we weer terug naar het vaste land waar we vissers met netten aan het werk zagen. We kampeerden in de kraal waar we onze bagage op de heenweg hadden achtergelaten. Een kraal gemaakt van opgedroogde palmbladeren, zand op de grond, , een toilethok met latrine gebouwd van palmbladeren en twee douches. Boven de douches hingen grote plastic tonnen met water, het water werd verwarmd door de zon. Verder waren er in de kraal nog een keukenhut, een afdak met picknicktafels en een paar palmbomen. Het gaf al met al een superromantisch sfeertje. |  |
's Avonds dansten een aantal Turkana's een paar traditionele dansen voor ons en zelf mochten we ook meedoen. Op een gegeven moment stoof het publiek (jongeren uit de buurt) achteruit. Later bleek dat er een wolfsspin was geweest. Toen wij er over na zaten te praten in onze kraal hoorden we van de reisbegeleider dat deze spinnen erg giftig zijn. Hij had het nog niet gezegd of er liepen minstens vier wolfsspinnen rond de tafels. Wij zaten er in een mum van tijd bovenop. Het werd bedtijd en we konden natuurlijk niet de hele nacht op de tafels blijven zitten. Zolang we de spinnen niet zouden bedreigen zouden ze ons natuurlijk niks doen. Dus we hebben al onze moed verzameld en zijn al schijnend met een zaklamp toch naar onze tenten gegaan. Die nacht heb ik m'n slaapzak wel vier keer gecontroleerd. Held op sokken?!
 |
Op de terugweg vanaf Lake Turkana stopten we in Lodwar bij het kindertehuis van Broeder Hans, waar we van Mama Jane over hadden gehoord. Deze Nederlandse man had samen met zijn vrouw, die verpleegster was al heel veel goed werk verricht voor de dakloze kinderen in de buurt. Er was een ziekenzaal, een bibliotheek, een school en de kinderen konden er wonen. |
Vader Hans en zijn vrouw waren er bijna een jaar en zouden een maand later weer naar Nederland vertrekken. Zij hadden in dat jaar slechts twee Nederlanders gezien, tot wij kwamen natuurlijk. We kregen een rondleiding en lieten er wat spulletjes achter.
| Bij Lake Nakuru aangekomen zetten we onze tenten weer in het Nationale Park op. Ook hier zouden rangers ons 's nachts beschermen. Meteen daarna gingen we een gamedrive maken door het park. Aan het meer zagen we vele flamingo's en pelikanen. |  |
We zagen er ook twee witte neushoorns lopen. Deze horen bij The Big Five. Bij de Big Five horen de leeuw, de olifant, de neushoorn, het luipaard en de Kaapse buffel. Inmiddels hadden wij dus alleen het luipaard nog niet gezien. We zagen op deze gamedrive verder nog giraffen, gazellen, impala's, buffels en zebra's.
Die avond gingen de reisbegeleider, de kok en de chauffeur met een aantal van mijn reisgenoten op stap in Nakuru. Ik bleef met een groepje op de camping. Nu we geen mensen met kennis van Afrika in de buurt hadden werden alle geluiden die we hoorden een stuk enger. En dan te bedenken dat je in een open park zit. We hadden wel een kampvuur aangelegd, maar echt veilig voelden we ons niet. We hoorden een soort geblaf en dachten dat het misschien wel hyena's waren. Later dachten we dat het bavianen waren die ook daar zo nu en dan tussen de tenten door liepen. We gingen maar vroeg op bed en deden net alsof onze tenten nog enige bescherming zouden bieden. Die nacht hoorde ik ook nog ergens dichtbij iets loeien, het leek wel op het loeien van een koe en aangezien de buffel daar het meest op leek dacht ik dat het buffels waren. De volgende ochtend bleek dat ik het brullen van een leeuw had gehoord en dat er vier leeuwen in de buurt van de campsite waren geweest. Gelukkig hadden wij bewakers die ze vroegtijdig hadden gesignaleerd en ze op afstand hadden gehouden.
Op weg naar Masai Mara moesten we nog een klein stukje door Lake Nakuru NP rijden en op dit kleine stukje zagen we nummer 5 van The Big Five. Heel rustig in een boom lag een luiaard te genieten in de schaduw.
Het grootste gedeelte van de weg naar Masai Mara was erg hobbelig. Een erg slechte weg, zelfs voor Kenyaanse begrippen. Langs deze weg zagen we de onze eerste gnoe en een topi. We zetten onze tenten op op een campsite vlak buiten het National Reserve. Niet dat er hekken om het park staan, dus er zouden dieren af kunnen dwalen en richting onze tenten kunnen komen. We mochten de tenten in ieder geval al niet bij de bomen neerzetten, omdat er wel eens olifanten bij de bomen kwamen eten. Gelukkig waren ook hier weer bewakers die de hele nacht op bleven. Toen ik 's nachts de tent uitkwam om te plassen zag ik even verderop een paar oranje oogjes, waarschijnlijk een jakhals, maar het dier schrok meer van mij dan ik van het dier, het rende heel snel weg.
 |
|
|
|
Om kwart voor zeven 's ochtends vertrokken we voor een gamedrive door het park. Als je veel wild wilt zien, dan moet je rond zonsopgang of zonsondergang gaan kijken, want dan zijn de meeste dieren het actiefst en is de temperatuur voor de mens ook het aangenaamst. Op deze reis betekende dat dus vroeg van en op bed. We zagen al snel twee servalkatten. Deze zijn zeer zeldzaam, de chauffeur zag ze op z'n safari's bijna nooit. Later zagen we een groepje van ongeveer acht leeuwen. We konden ze gemakkelijk vinden, doordat we van grote afstand over de vlakte speurden naar safaribusjes. Bij de leeuwen stonden wel 5 busjes stil, dus daar was vast iets te zien, het bleken dus de leeuwen te zijn. Met zoveel toeristen om je heen heb je toch weer net het gevoel alsof je in een dierentuin bent. We namen wat afstand van de andere busjes en zagen in alle rust nog Thompson-gazellen, topi's, zebra's, een kudde met wel meer dan 30 olifanten, een jachtluipaard en een zadel- of zwartrugjakhals. Bij de kudde olifanten liepen heel veel babyolifantjes en zelfs een zeer opgewonden mannetje, wat heel weinig voorkomt. Olifant stieren leven solitair en komen alleen bij de kuddes om te paren, vandaar de opgewonden staat waarschijnlijk.
De dag erna gingen we opnieuw een gamedrive maken. Nu zagen we Masai-giraffen, de derde en laatste soort die in Kenya leeft. We zagen veel zebra's, gnoes, topi's, impala's en hartebeesten op weg naar de rivier de Mara. We kwamen langs Nomansland, het stuk land tussen Masai Mara en de Serengeti in Tanzania.
 |
|
 |
In de Mara zagen we krokodillen en een hele groep nijlpaarden. De nijlpaarden waren aan het stoeien of vechten met hun reusachtige bekken. Een prachtig gezicht, daar had ik wel uren achter elkaar naar kunnen kijken. Wat een prachtige beesten. Ze maken ook een heel mooi geluid dat een beetje lijkt op het geknor van een varken, maar dan zwaarder. Op de terugweg naar ons kamp reden we nog langs een luxe lodge voor toeristen in het park, een van mijn medereizigers had daar zijn batterij voor de videocamera laten opladen. Er was ook een toiletgebouw met een echt toilet, zoals wij dat kennen. Wat een luxe vonden we dat, voor het eerst sinds een week weer eens op een toiletbril te mogen zitten. Maar ach, gehurkt boven een gat in de grond train je wel je beenspieren en eigenlijk is het wel zo hygiënisch, want de meeste toiletten in Kenya zijn niet erg schoon, maar deze hier was echt een zaligheid.
 |
Terug op onze campsite zaten we in de zon heerlijk wat bij te komen en wat in onze reisgidsen te bladeren. Op een gegeven moment herkende een van de bewakers op een foto uit een reisgids een paar mensen uit zijn dorp, het dorp dat bij ons onderaan de heuvel lag. 's Middags zouden we op bezoek gaan in zijn dorp en we moesten de reisgids met de foto's natuurlijk meenemen. |
| In het Masai-dorp waar we lopend naartoe gingen kregen we een rondleiding.Het Masai-dorp was minder netjes en schoon dan het Samburu-dorp. Het vee liep hier vaak los door de kraal en de geiten overnachtten in een vertrek in het huis, pal naast de slaapvertrekken. De hutten waren gemaakt van koeienmest met takjes en stro. Niet echt fris. De dorpelingen traden nog voor ons op, ze zongen en dansten en daarna werden de kleden met souvenirs uitgestald. Natuurlijk hebben we allemaal iets gekocht, maar ik kon nog steeds niet goed genoeg afdingen. |  |
We overnachtten in Namanga op een camping met toiletten en douches. Wat was ik daar blij mee, want ik had spontaan een aanval van diarree. De hele nacht boven een latrine staan was toch wel oncomfortabel geweest, maar hier kon ik gelukkig zitten. Namanga ligt op de grens met Tanzania en we gingen 's avonds dus dansen in een discotheek in Tanzania. We mochten zonder visum over de grens. Het was een openlucht dansgelegenheid. Ze draaiden er zowel Afrikaanse als Westerse muziek. Het was er erg gezellig en lekker warm. We hebben ons uitstekend vermaakt.
Ik ben niet mee geweest op de gamedrive door Amboseli NP. Ik was nog ziek en zag het niet zitten om de hele dag in de bus te zitten. Vanuit Amboseli kun je de Kilimanjaro zien, maar dan alleen met helder weer.
Met de trein gingen we de afstand tussen Nairobi en Mombasa afleggen. We reisden 's nachts en hadden dus een slaapcoupé. Toen we nog maar net in de trein zaten viel het licht in onze wagon uit en het kon niet meer gemaakt worden. Er was ook geen andere wagon vrij, maar toen onze reisbegeleider een flinke fooi gaf zaten we zomaar in andere slaapcoupés waar wel licht was. Voordat we ons klaarmaakten voor de nacht kregen we eerst nog een diner in de trein. Als je in de eerste groep zat die er terecht kon was alles prima verzorgd en had je genoeg te eten. Zat je in de tweede of derde groep, dan was het bestek soms niet compleet, het tafellaken smerig en was niet al het voedsel dat op de kaart stond meer voorradig. Bij het ontbijt ging het precies hetzelfde. Slapen was een hele belevenis in een hobbelende trein. Onderweg stopte de trein nog een paar keer bij kleine dorpjes en hoorde je veel kabaal, maar het was een hele belevenis. Op de terugweg van Mombasa naar Nairobi ging het precies op dezelfde manier, maar deze keer bleef het licht in de coupés gewoon branden.
 |
We reden vanuit Mombasa meteen door naar Tiwi Beach, waar we heerlijk konden bijkomen van de opgedane ervaringen, alvorens we vanuit Nairobi weer naar Nederland zouden vliegen. We logeerden in simpele, maar perfect gelegen lodges. Vanuit het open raam kon je zo over de Indische Oceaan uitkijken. De palmbomen stonden voor de deur en als je het pad afliep naar beneden was je binnen twee minuten op het strand. |
Van de kamerjongen kregen we een opengesneden kokosnoot met een rietje als welkom. Ik had liever een muskietennet zonder gaten gehad. 's Nachts kwam ik er namelijk achter dat er allemaal gaten in het muskietennet zaten en we waren in malariagebied. De dag erop werd er meteen een nieuw muskietennet gebracht.
We lagen een hele dag op het strand. Het weer was erg wisselvallig, maar dat scheen hier altijd zo te zijn. Het regende een paar keer per dag even heel heftig maar kort en daarna was het in een mum van tijd weer stralend mooi weer. We gingen ook nog snorkelen en zagen prachtig koraal en de mooiste vissen met schitterende kleuren.
|
|
|
[Start] [Australië] [Amerika Zuidwest] [Kenya] [Costa Rica/Panama] [Zuidelijk Afrika] [Maleis Borneo] [IJsland] [Oostelijk Afrika] [Rondje Scandinavië (Noordkaap)] [Zambia/Zimbabwe] [Oeganda] [Jordanië] [Schotland] [Amerika Noordoost en West] [ Warschau, Baltische hoofdsteden en St. Petersburg] [Bolivia en Peru] [Deep South USA en Florida] [Zuid-Afrika] [Ierland en Noord-Ierland] [Reis langs 7 vernietigingskampen uit WOII in Polen] [Klassiek Griekenland] [Napels en Zuid-Italië] [Autoreis naar Rügen] [Citytrips en korte reizen] [Reactie] [Leestips] [Gedichten]
